درس آخر

آخرین درسی که مرا داد این بود:
گذشته را فراموش کن!

تمام ِشب را از رویش مشق کردم.
سپیده ی صبح، در تالابی از اشک، خیابان هایی را که دست در دستش گز کرده بودم را مرور می کردم؛ مبادا اسم ِخیابانی از خاطرم پاک شود...